Bogusław Rejman

zm. 25 stycznia 2022 r.

ur. 14 lutego 1945 r. w Stanisławowie na Kresach Wschodnich. Po wojnie jego rodzina zamieszkała najpierw w Kluczborku, potem w Opolu. Tutaj uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego, po maturze rozpoczął studia na wydziale  Medycyny Weterynaryjnej Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu.

W 1969 r. z dyplomem lekarza weterynarii  odbył staż m.in. na rzeźni w Raciborzu, stacji unasieniania w Karczowie, Powiatowym Zakładzie Weterynarii w Prudniku, ZHW Opole, Wojewódzkim Zakładzie Weterynarii w Opolu. Ten staż ukierunkował jego karierę zawodową.

Rozpoczął pracę w Powiatowym Zakładzie Weterynarii w Prudniku, jako kierownik lecznicy w Łączniku. Zdobywając doświadczenie lekarza weterynarii klinicysty pracował tam do 1977 r. Następnie pracował  w Opolu.

W 1986 r. ukończył szkolenie specjalizacyjne z rozrodu bydła na Akademii Rolniczej we Wrocławiu. W latach 90’ nadzorował Stację Hodowli i Unasienniania Zwierząt w Karczowie, posiadając uprawnienia w zakresie konserwacji i oceny nasienia buhajów.  Po transformacji, w 1990 r. założył z dr Krzysztofem Pięknikiem pierwszy w Opolu prywatny gabinet weterynaryjny. Prowadził z dr Maciejem Dobkowiczem Laboratorium Weterynaryjne. Jako pracownik Wojewódzkiego Inspektoratu Weterynarii w Opolu w dniu 1 marca 2011 r. przeszedł na emeryturę.

Tworzył Opolską Izbę Lekarsko-Weterynaryjną, był jej założycielem uczestnicząc w Zjeździe, który odbył się w 1991 r. w auli Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Został wiceprezesem I kadencji, później II kadencji, w III kadencji był Prezesem Izby i jednocześnie członkiem Rady Krajowej. Reprezentował również naszą Izbę na Zjazdach Krajowych Lekarzy Weterynarii.

Za jego prezesury w latach 2000-2004  Izba postarała się o nową siedzibę, wyposażono ją w niezbędne sprzęty, uruchomiono też pocztę elektroniczną i Internet. Został zatrudniony Radca Prawny i z jego porad mogli korzystać wszyscy koledzy bezpłatnie. Okres przed akcesją do UE wymagał od Rady wysiłku, zmieniały się przepisy dotyczące praktyk weterynaryjnych, prowadzenia dokumentacji, farmacji weterynaryjnej itp. Implementacja dyrektyw do prawa krajowego odbyła się przy udziale członków naszej Izby np. szkolenia we wszystkich powiatach kolegów z prawa farmaceutycznego.

Pozostanie w naszej pamięci nie tylko jako profesjonalista z rozrodu bydła, androlog, czy inspektor weterynaryjny zajmujący się akwakulturą, lekarz o praktycznej wiedzy weterynaryjnej, ale również jako wyjątkowy gawędziarz, dusza towarzystwa, koleżeński, dowcipny, potrafiący z humorem tworzyć zabawne fabuły swoich przygód. Wystarczy wspomnieć jego barwne opowieści o winnicach francuskich, czy zagubieniu się w metrze paryskim. Takiego będziemy pamiętać Bogusia.

Interesował się sportem, szczególnie piłką nożną, lubił gotować, był erudytą, oczytany i elokwentny.

Otrzymał odznaczenia resortowe i państwowe: Za wzorową pracę w Służbie Weterynaryjnej w 1978 r.; Zasłużony Opolszczyźnie w 1980 r.; Zasłużony Pracownik Rolnictwa i Srebrny Krzyż Zasługi w 1985 r.;  Srebrna Honorowa Odznaka Zrzeszenia Lekarzy i Techników Weterynarii w 1988 r. Decyzją Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej otrzymał odznakę Meritus w 2001 r. Za tworzenie etosu lekarza weterynarii otrzymał Medal Św. Rocha z Montpellier w 2017 r.

(mw)